Her enstrüman en az bir giriş ve bir çıkışa sahiptir. Bir basınç algılayıcısı için giriş bir miktar akışkan basıncı olur ve çıktı ise büyük ihtimalle elektronik bir sinyal olur. Bir indikatör için ise giriş 4-20 mA akım sinyali olur ve çıktı insan tarafından okunabilir bir ekran olur. Değişken hızlı motor sürücüsü için giriş bir elektronik sinyal olur ve çıkış motora verilen elektrik enerjisi olur.
Kalibrasyon ve aralıklandırma ( ranging ), herhangi bir enstrüman giriş sinyali ve çıkış sinyali arasında doğru bir ilişkinin kurulmasıyla ilgili olarak tanımlayabileceğimiz iki görevdir.
Kalibrasyon ve Tekrar Aralıklandırma ( Tekrar Ayarlama)
Bir enstrüman kalibre etmek, çıktıyı belirli bir aralıktaki girdisine tam olarak karşılık gelecek şekilde yanıtını kontrol etmek ve gerektiğinde ayarlamak demektir (gerekirse). Bunu yapmak için, enstrümanı tam olarak bilinen miktarda gerçek bir giriş sinyaline maruz bırakmak gerekir. Bir basınç göstergesi, indikatör veya transmitter için basınç aletinin bilinen sıvı basınçlarına maruz kalması ve cihazın tepkisini bu bilinen basınç miktarlarıyla karşılaştırması gerektiği anlamına gelir. Bilinen, fiziksel uyaranlara bir aletin yanıtını karşılaştırmadan gerçek bir kalibrasyon yapamazsınız.
Bir enstrümanı aralıklandırmak , alt ve üst aralık değerlerini ayarlamak, böylece girdideki değişikliklere istenen duyarlılıkta yanıt vermesini sağlamak demektir. Örneğin, 0 ila 200 PSI (0 PSI = 4 mA çıkış; 200 PSI = 20 mA çıkış) aralığına ayarlanmış bir basınç vericisi, 0 ila 150 PSI (0 PSI = 4 MA; 150 PSI = 20 mA) aralığında sinyal üretmesi için yeniden aralıklandırılabilir.
Analog enstrümanlarda, yeniden ayarlama, ancak her iki amaca ulaşmak için aynı ayarlamaların yapılması gerektiği için yeniden kalibre edilerek gerçekleştirilebilir (genellikle).Dijital cihazlarda, kalibrasyon ve aralıklandırma genellikle ayrı ayarlardır (diğer bir deyişle, bir dijital vericiyi tekrar tam olarak yeniden kalibre etmek zorunda kalmadan yeniden aralıklandırmak mümkündür), bu nedenle farkı anlamak önemlidir.
