Kalibrasyon, bir enstrümanın girişine karşılık gelecek şekilde belirli bir aralık içinde çıkış vermesi için yapılan bir ayarlamadır.
Lineer enstrümanlar için en basit kalibrasyon yöntemi zero-span yöntemidir. Bu yöntem aşağıdaki adımlar ile gerçekleştirilir.
Fark basınç transmiterinin yüksek basınç girişine standart test gauge çıkışını bağlayınız. Alçak basınç girişi atmosfere açık olacaktır. Transmiter beslemesini 24 Vdc olarak ayarlayınız. Regülatör gelecek hava beslemesini 1,5 kg/cm2 olacak şekilde ayarlayınız.
Zero (LRL) ayarı: Cihazın high bacağına en alt değeri uygulayın. Transmitter çıkışı 4 mA olmalıdır. Eğer farklı ise “Z” potu (LRL) ile 4 mA’i görecek şekilde ayarlayın.
Span ( URL) ayarı: Cihazın high bacağına en yüksek değeri uygulayın. Transmitter çıkışı 20 mA olmalıdır. Eğer farklı ise “S” potu (URL) ile 20 mA’i görecek şekilde ayarlayın.
Her iki değerde de iyi bir doğruluk değeri alana kadar bu işlemleri tekrarlayın.
Bu ham prosedürü iyileştirmek için alt ve üst aralık değerleri arasındaki birkaç noktada enstrümanın tepkisi kontrol edilir.
Bunun en yaygın örneği 5 noktalı kalibrasyon diye adlandırılır ve enstrüman %0 ( LRV ), %25, %50, %75 ve %100 (URV) değerlerinden verdiği çıkış değeri kontrol edilir. Bunun bir diğer değişik örneği ise %0 ( LRV) ve %100 ( URV) değerlerine ilave olarak %10, %25 , %50 , %75 ve %90 değerlerinde kontrollerin yapılmasıdır.
Seçilen yüzdelik oranlar ne olursa olsun amaç cihazın en azından belirli noktalarda istenen doğruluğu verdiğinin garanti edilmesi dolayısı ile hizmete sunulan cihazın güvenilirliğinin arttırılmasıdır.
5 noktalı kalibrasyon testini geliştirmek istediğimizde bu testi artış ve azalış yönünde tekrar ederiz. Bu işlem ise up down kalibrasyon olarak tanımlanır. Böyle bir testin amacı ise enstrümanda yön değişimi olduğunda cevap vermedeki eksikliğini gösteren belirgin bir histerisis olup olmadığını anlamaktır.
Bunlar da ilginizi çekebilir:
Range ve Span Arasındaki Fark nedir?
